SEVGİ GÖLÜNDE ARAMAK SENİ
Şiir...
SEVGİ GÖLÜNDE ARAMAK SENİ
Gözlerimin içine bakarsan
Niçin, neye yaşadığımı anlarsın
Ben; bir şey olan, her şeyi derinliğine yaşarım
Sevdim mi kişi gibi severim.
Azeri soydaşlarımız öyle derler
‘’Kişi gibi’’
Biz ‘’Adam gibi’’ deriz
Onlar da öyle
İşte benimki böyle bir şey
Derinliğine sevmek
Kişi gibi yaşamak
Yoğunluğuna yüzmek sevgi gölünde
En şiddetinden öpmek bir kır çiçeğini,
…sevgiliyi…
Yani sevgi gölünde aramak seni
Seni…
Ben aradım mı adam gibi ararım
Züleyha’nın Yusuf’u
Tahir’in Zöhre’yi
Kamber’in Arzu’yu
Ve Süleyman’ın Belkıs’ı aradığı gibi ararım.
Ben aradım mı yoğunluğuna ararım
Asuman’ın Zeycan’ı
Ferhat’ın Şirin’i
Kerem’in Aslı’yı
Ve Mecnun’un Leyla’yı aradığı gibi ararım..
Ben aradım mı ölümüne ararım
Mem’in Zin’i
Xelya’nın Feğri’yi
Hüseyin’in Naze’yi
Ve Siyabend’in Xece’yi aradığı gibi ararım.
Ben aradım mı intiharına; yani canını…
Canını koyarcasına ararım… Romeo’nun Juliete’i (Antony – Kleopatra)
Werther’in Lotte’yi
Dante’nin Beatrice’yi
Kafka’nın Milena’yı ve…
Nicolas’ın Alexandra’yı aradığı gibi ararım
Ararım seni sevgi gölünde
Sen bulunmazsın
Gözlerimin içine bakarsan
Neye, niçine yaşadığımı anlarsın
…. Anlarsın….
Sordum seni yıldızlara
Bir gecenin alaca karanlığında
Sordum seni dağlara, göllere, ırmaklara…
Van Gölü’ne
Ağrı Dağı’na
Hamurpert Gölü’ne
Eteklerindeki boz tepelere sordum
Ben seni sordum en yoğunluğuna Memleketimin gün güzelliğindeki pınarlarına
İlkbaharın o kapkara gecelerine, aşkına
… Aşkımıza sordum…
En derinliğinde aradım
Seni sordum ‘’Sevgi Gölü’nün’’ dalgalarına
Sen bulunmadın, bulamadım seni.. bulamadım..
HARUN YILMAZ